A Review of Eating Disorders and Cognitive Behavioral Therapy
Abstract views: 62
/ 
PDF downloads: 100
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.15719001Keywords:
Eating disorder, cognitive behavioral therapy, reviewAbstract
Eating disorders are psychological disorders that manifest themselves with serious deteriorations in an individual's eating behaviors. They are usually associated with body image, fear of gaining weight, and obsessive thoughts about eating. Anorexia nervosa, bulimia nervosa,
and binge eating disorder are the most common types. These disorders can seriously affect an individual's quality of life and health. CBT is a structured psychotherapy method based on the emotion-thought-behavior relationship that aims to change an individual's dysfunctional thought patterns and negative behaviors related to these thoughts. When we look at the function of CBT in the treatment of eating disorders, it is seen that it determines the individual's distorted thoughts about body image, weight control, and eating behavior, aims to replace these thoughts with functional ones, and aims to gain healthy eating habits by restructuring emotions-thoughts-behaviors. The compilation method was used in this study. Compilation is the collection of studies from different sources on a certain subject and presenting them in an organized and holistic manner. Scientific sources published between 2000-2025 from different databases were scanned and the relationship between eating disorders and cognitive behavioral therapy (CBT) was examined. No field study was conducted, only literature was evaluated. The aim of the study was to understand the extent to which CBT is effective in individuals with eating disorders. In this context, the role of CBT's structure based on thought and behavior change in treatment was discussed. When we look at the findings related to the study, we see that eating disorders are more common in women, are usually seen in adolescence and young adulthood, and CBT yields positive results both alone and when applied together with other methods. As a result, CBT is an effective method in the treatment of eating disorders. Early intervention and awareness studies are recommended.
References
Agras W. S., Walsh T. B., Fairburn G. C. (2000). A Multicenter Comparison of Cognitive-Behavioral Therapy and Interpersonal Psychotherapy for Bulimia Nervosa, Arch Gen Psychiatry,57(5):459-466.
Agrass V. S., Fitzsimmons-Craft E. E., Wilfley D. E. (2017). Evolution of cognitive-behavioral therapy for eating disorders, Behaviour Research and Therapy, 88, 26–36.
Akkaya G. ve Yılmaz T. (2022). Beslenme ve İştaha İlişkin Kaygıda Bilişsel Davranışçı Terapi: Bir Olgu Sunumu, Klinik Psikoloji Dergisi, 6(3),392-405.
Alıcı Ö. (2021). Yetişkin Ayrılma Anksiyetesi Bozukluğu ve Yeme Bozukluğu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, 1-92.
Amerikan Psikiyatri Birliği. (2013). DSM-5 Tanı Ölçütleri Başvuru Elkitabı (çev. Köroğlu, E.). Hekimler Yayın Birliği, Ankara.
APA (1952) Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 1 st ed (DSM-I). Washington, DC, American Psychiatric Association.
APA (1968) Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 2nd ed. (DSM-II). Washington, DC, American Psychiatric Association.
APA (1980) Diagnostic and statistical manual of mental disorders, 3rd ed. (DSM-III) Washington, DC, American Psychiatric Association.
APA (1994) Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 4th ed. (DSM-IV). Washington, DC, American Psychiatric Association.
Balçık S. M. (2022). Farklı Yeme Bozukluklarının Gelişmesinde Etiyolojik Bir Faktör Olarak Kültürlerarası Farklılıklar, Muhakeme Dergisi, 5(2),66-79.
Dönmez A. (2022). Gece yeme Sendromunun Nesne İlişkileri Bağlamında Projektif Testler ile Değerlendirilmesi, Ayna Klinik Psikoloji Dergisi, 9(3), 681-702.
Erbay L. ve Seçkin Y. (2016). Yeme Bozuklukları, Güncel Gastroentereloji, 20/4.
Ergüney F. E. Ve Sertel-Berk Ö. (2012). Yeme Bozukluğu Hastalarında Tedavi Motivasyonu, Beden İmgesi ve Depresyonun Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, 1-174.
Ergüney- Okumuş F. E. ve Deveci E. (2019). Yeme Bozukluklarında Grup Psikoterapileri, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 11(3):338-350.
Fairburn G. C. (2015). A transdiagnostic comparison of enhanced cognitive behaviour therapy (CBT-E) and interpersonal psychotherapy in the treatment of eating disorders. Behav Res Ther. 70: 64-71. 49.
Faraji H. ve Yıldırım-Ekmekci A. (2024). ‘‘Bir Yememe’’ Sorunsalı: ‘‘Kemiklerine Kadar’’ (To The Bone) Filminin Nesne İlişkileri Kuramı Bakımından Analizi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 1-14.
Ghaderi A., Wergeland G. J., Fjermestad K., Enebrink P., Halsaa L., Njardvşk U., Risse E. N., Vorren G., Öst L. G. (2025). Family therapy and cognitive behavior therapy for eating disorders in children and adolescents in routine clinical care: a systematic review and meta-analysis, European Child & Adolescent Psychiatry, 34:883-902.
Güney M. ve Ersoy G. (2020). Sporcularda Yeme Bozuklukları: Semptomları Tedavisi ve Önlenmesi, Spor ve Rekreasyon Araştırmalar Dergisi, 2(1), 44-56.
Hilbert A., Bishop M. E., Stein R. I., Tanofsky-Kraff M., Swenson A. K., Welch R. R., Wilfley D. E. (2012). Long-term efficacy of psychological treatments for binge eating disorder. Br J Psychiatry, 200:232-237.
Le Grange D., Lock J., Agras W. S., Moye A., Bryson S. W., Jo B., Kraemer H. C. (2012). Moderators and Mediators of Remission in Family-Based Treatment and Adolescent Focused Therapy For Anorexia Nervosa, Behaviour Research and Therapy, 85-92.
Makino M., Tsuboi K., Dennerstein L., (2004). Prevalence Of Eating Disoerders: A comparison Of Western And Non-Western Countries, Psychiatry And Clinical Neurosciences, 58(1), 1-7.
Mills S. J., E. Poulin L., Kirsh G. (2023). Comparison of ML-Oiented Versus CBT-Oriented Adjunctive Trearments: İmpacts On Therapeutic Alliance and Patient Engagement During Hospital Treatment For An Eating Disorder, Journal Of Eating Disorders, 11:98.
Oğur M. Ve Taşkale N. (2022). Yeme Bozukluklarında Geliştirilmiş Bilişsel Davranışçı Terapi: Bulimiya Nervoza Üzerine Bir Gözden Geçirme, Bilişsel Davranışçı psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 11(1),58-73.
Özcan Ö. ve Çelik G. (2017). Bilişsel Davranışçı Terapi, Türkiye Klinikleri, 3(2):115-20.
Özdamar-Ünal G. (2018). Obezitenin Psikiyatrik Yönü, Tedavisinde Davranışçı ve Bilişsel Davranışçı Terapi, Derleme, 7(1):31-41.
Özyurt G., Öztürk Y., Pekcanlar Akay A. (2017). Ergenlerde Yeme Bozuklukları ve Güncel Psikoterapötik Tedavisinin Gözden Geçirilmesi, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 24(1).
Pike K. M. (2003). Cognitive Behavior Therapy in the Posthospitalization Treatment of Anorexia Nervosa, American Journal of Psychiatry, 160:2046-2049.
Semiz M., Kavakçı Ö., Yağız A., Yontar G., Kuğu N. (2012). Sivas İl Merkezinde Yeme Bozukluklarının Yaygınlığı ve Eşlik Eden Psikiyatrik Tanılar, Türk Psikiyatri Dergisi, 24(3), 14957.
Sütcü S. T. (2015). Bilişsel Davranışçı Grup Terapileri, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 8(1):1-2.
Şentürk Z. (2020). Yeme Bozukluğu Hastalarında Tedavi Motivasyonu ve Tedavide Bilişsel Davranışçı Terapi, Yüksek Lisans Projesi, 1-104.
Şimşek M. H. (2022). Sağlık& Bilim 2022: Beslenme-2, Efe Akademi Yayınları.
Toker D. ve Hocaoğlu Ç. (2009). Yeme Bozuklukları ve Aile Yapısı: Bir Gözden Geçirme, Düşünen Adam, 22 (1-4): 36-42.
Turan Ş., Poyraz C. A., Özdemir A., (2015). Tıkınırcasına Yeme Bozukluğu, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 7(4):419-435.
Tümen Z. Ç. (2023). Yeme Bozukluklarına Genel Bir Bakış, Çukurova Tıp Öğrenci Dergisi, 3(2):40-45.
Türkçapar M. H. ve Sargın E. A. (2012). Bilişsel Davranışçı Psikoterapiler: Tarihçe ve Gelişim, Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi.
Ulaş B., uncu F., Üner S. (2013). Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinde Olası Yeme Bozukluğu Sıklığı ve Etkileyen Faktörler, İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2:15-22.
Vardal E. (2015). Yeme Tutumu: Bağlanma Stilleri ve Geştalt Temas Biçimleri Açısından Bir Değerlendirme, Yüksek Lisans Tezi, 1-156.
Vella-Zarb R., Milss J., Westra H., Carter J., Keating L. (2015). A Randomized Controlled Trial Of Motivational İnterviewing+Self-Help Versus Psyhoeducation+Self-Help For Binge Eating, International Journal of Eating Disorders, 328-332.
Yaşar A. B., Abomar A. E., Usta F. D., Taycan S. E., Kaya B. (2019). Kaçıngan/Kısıtlı Yiyecek Alımı Bozukluğu Olan İki Vaka: EMDR ve BDT Kombinasyonunun Yeme Bozukluklarında Etkililiği, Turkish J Clinical Psychiatry, 22.
Yücel B. (2009). Estetik Bir Kaygıdan Hatalığa Uzanan Yol, Klinik Gelişim, 22(4),39-44.
Zhang H., Qian J., Wu Y., Liu F., Jin H., Wan Y., Li C., Yu D. (2022). An Update On The Prevalence Of Eating Disorders İn The General Population: A Systematic Review And Meta-Analysis, Journal of Eating Disorders, 27:415-428.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 ASES EDUSCI (INTERNATIONAL JOURNAL OF EDUCATIONAL SCIENCES) ISSN: 2822-6844
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
The journal is licensed under a 